Τα οφέλη του μητρικού θηλασμού, τόσο για το μωρό όσο και για τη μητέρα, είναι ευρέως γνωστά και επιβεβαιωμένα. Ωστόσο, πολύ συχνά οι μητέρες αναφέρουν ότι δεν κατάφεραν να θηλάσουν γιατί δεν είχαν γάλα ενώ πολλές μέλλουσες μητέρες ανησυχούν αν θα καταφέρουν να θηλάσουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Πλην ελαχίστων ορμονολογικών εξαιρέσεων, όλες οι γυναίκες μετά τον τοκετό παράγουν γάλα που μπορεί σταδιακά να αυξηθεί και να σιτίσει επαρκώς το μωρό όπως σοφά έχει προνοήσει η φύση.
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες μειωμένης παραγωγής γάλακτος από τη μητέρα είναι οι αραιοί θηλασμοί και οι μη αποτελεσματικοί θηλασμοί λόγω κακής τοποθέτησης του μωρού στο στήθος (βλέπε εικόνα). Τις περισσότερες φορές υπάρχει λανθασμένη ενημέρωση της θηλάζουσας μητέρας, σύγχυση από λήψη πολλών πληροφοριών που συνήθως στηρίζονται σε προσωπικές εμπειρίες και γνώμες χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, στην σκόπιμη αποθάρρυνση της μητέρας από τον θηλασμό και την ενίσχυση της χορήγησης τεχνητού γάλακτος ως πιο εύκολη λύση, στην κατανάλωση του χρόνου και των δυνάμεων της μητέρας σε δευτερεύουσες δραστηριότητες (όπως επισκέψεις συγγενών, πρόωρη επιστροφή στην εργασία, οικιακές εργασίες κ.ά.), σε δυσκολία της μητέρας να λάβει τη σωστή θέση θηλασμού είτε γιατί δεν ενημερώθηκε σωστά ή γιατί πονά από την καισαρική τομή που πολύ συχνά εφαρμόζεται χωρίς να υπάρχει ένδειξη τα τελευταία έτη, σε σύγχυση του μωρού από τη χρήση πιπίλας και δυσκολία στο να κάνει τις σωστές θηλαστικές κινήσεις, καθώς και σε λανθασμένη συγχορήγηση ξένου γάλακτος ”μέχρι να αυξηθεί το μητρικό γάλα γιατί το παιδί πεινάει και θα αφυδατωθεί” (τακτική που δρομολογημένα οδηγεί στην παύση του θηλασμού).
Η ποσότητα του μητρικού γάλακτος τις πρώτες ημέρες είναι μικρή, ωστόσο κατάλληλη για τις ανάγκες του μωρού. Η αρχική χωρητικότητα του στομάχου του νεογέννητου είναι μόλις 20ml, όσο δηλαδή είναι ένα κεράσι, συνεπώς δεν χρειάζεται μεγαλύτερο όγκο γάλακτος ανά γεύμα σε σχέση με αυτό που παράγει η μητέρα. Επίσης, η πυκνότητα του αρχικού μητρικού γάλακτος (πρωτόγαλα) σε θρεπτικά στοιχεία είναι μεγαλύτερη ώστε να καλύψει πλήρως τις ανάγκες του νεογέννητου. Μέσω των συχνών θηλασμών, η ποσότητα του παραγόμενου γάλακτος αυξάνει σταδιακά ιδίως μετά την 3η-5η ημέρα και καλύπτει πλήρως τις θερμιδικές ανάγκες του αναπτυσσόμενου βρέφους.
Το μωρό μπορεί να σιτίζεται όποτε αυτό θελήσει, χωρίς να ακολουθείται κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα (για αυτό και η μαμά πρέπει να ξεκουράζεται με κάθε ευκαιρία). Το θηλάζον νεογνό πρέπει να έχει τουλάχιστον 8 γεύματα το 24ωρο για αυτό και σε ορισμένα μωρά που δεν ξυπνούν για φαγητό, τα αφυπνίζουμε στο 3ωρο από τον προηγούμενο θηλασμό. Μετά τον πρώτο μήνα ζωής, τα περισσότερα μωρά έχουν ήδη εγκαταστήσει τον προσωπικό ρυθμό – πρόγραμμα σίτισης.
Θα πρέπει να τονισθεί για άλλη μια φορά ότι, τόσο ο τοκετός όσο και ο θηλασμός, είναι απόλυτα φυσιολογικές διαδικασίες που σοφά έχουν σχεδιαστεί από τη φύση και λανθασμένα έχουν ιατρικοποιηθεί και εμπορευματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Οφείλουμε όλοι να υπενθυμίσουμε στις νέες μητέρες ότι η μόνη προτεραιότητα πριν και μετά τον τοκετό είναι η σίτιση, η φροντίδα και η συναισθηματική ισορροπία του μωρού και όλες οι υπόλοιπες υποχρεώσεις θα πρέπει να διευθετούνται από τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας. Όλες οι μητέρες, ανεξαρτήτου ηλικίας και μεγέθους στήθους μπορούν να θηλάσουν και μπορούν να προσφέρουν στο παιδί τους ότι η φύση εν σοφία εποίησε. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή, αλλά αξίζει απόλυτα την προσπάθεια!
Εικόνα: Σωστές θέσεις μητρικού θηλασμού. Υπενθύμιση: φέρνουμε το μωρό στο στήθος και όχι το στήθος στο μωρό (όχι σκύψιμο της μητέρας προς το μωρό).
