Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι πάρα πολλά συστατικά των σύγχρονων τροφών έχουν συσχετισθεί με καρκίνο, αλλεργίες, αυτοάνοσα νοσήματα, διαταραχές του θυρεοειδούς, των νεφρών και του ήπατος, υπογονιμότητα, άσθμα, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία και άλλα πολλά νοσήματα.

Νεότερες μελέτες όμως, συσχετίζουν τα πρόσθετα των τροφίμων, όπως οι τεχνητές χρωστικές, το βενζοϊκό νάτριο (Ε211) και πολλά άλλα <<Ε>>, με την εμφάνιση υπερκινητικότητας στα παιδιά. Αυτή η αρνητική επίδραση των συντηρητικών και των τεχνητών πρόσθετων των τροφίμων, φαίνεται πως δεν επηρεάζει μόνο παιδιά που έχουν ήδη προβλήματα συμπεριφοράς ή προδιάθεση να αναπτύξουν υπερκινητικότητα. Αφορά όλα τα παιδιά και μάλιστα αυτή η επίδραση μπορεί να εμφανισθεί αρκετά σύντομα μετά την έναρξη συστηματικής κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφών. Τι σημαίνει συστηματική κατανάλωση όμως και που βρίσκονται όλες αυτές οι ουσίες;

Στην καθημερινή πράξη λοιπόν, αυτά τα βλαβερά συστατικά δεν είναι άλλα από: τις χρωστικές που υπάρχουν στις καραμέλες, τα γλυκίσματα και τα παιδικά γιαουρτάκια, το βενζοϊκό νάτριο που υπάρχει στα αναψυκτικά, στις έτοιμες σάλτσες και στους έτοιμους χυμούς για να μην πιάσουν μούχλα, καθώς και στα ενισχυτικά γεύσης και χρώματος στους έτοιμους χυμούς, τα γαριδάκια / πατατάκια.

Στην καθημερινή πράξη λοιπόν, είναι αυτό που παρατηρούν μερικοί γονείς ότι το παιδί τους μετά την κατανάλωση ενός αναψυκτικού ή ενός πακέτου γαριδάκια ή ενός γιαουρτιού με γεύση φρούτου είναι υπερενεργητικό, είναι υπερκινητικό και δυσκολεύονται να το τιθασεύσουν.

Στην καθημερινή πράξη λοιπόν, πριν αρχίσουμε να απελπιζόμαστε με τα μικρά <<αγρίμια>> ή να τα τιμωρούμε, θα πρέπει να αναλογιστούμε τι ακριβώς τους δίνουμε και τρώνε. Πολύ συχνά το απλό κέρασμα γιατί <<ε, δεν θα πάθει κάτι με ένα…>> μπορεί να είναι παραπάνω και πιο πολυδιάστατα επιζήμιο από ότι πιστεύουμε. Μέσα σε μια τυπική ημέρα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένα μέσο παιδάκι θα φάει ένα χρωματιστό γιαουρτάκι, κάποιο είδος σοκολάτας και έναν έτοιμο χυμό. Σε όλα αυτά πολύ εύκολα μπορούν να προστεθούν γαριδάκια, πατατάκια, παγωτό και γεύμα από ταχυφαγείο ή προμαγειρεμένο γεύμα από τα ράφια του super market λόγω έλλειψης χρόνου για μαγείρεμα.

Σαν κανόνα λοιπόν κρατάμε ότι, τόσο τα παιδιά μας όσο και εμείς, θα πρέπει να τρώμε φυσικές τροφές και να αποφεύγουμε τις επεξεργασμένες (αλλαντικά, κονσέρβες, αναψυκτικά, έτοιμους χυμούς, γαριδάκια / πατατάκια, γιαούρτια με γεύσεις, μπισκότα και καραμέλες κ.ά.). Καταργούμε το ντουλάπι με τις λιχουδιές, ακόμα κι αν τα φυλάμε μόνο για εμάς και όχι για τα παιδιά, γιατί τα παιδιά είναι οι καθρέπτες μας κι εμείς πρώτοι δίνουμε το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν. Επιλέγουμε να μαγειρεύουμε σπιτικό φαγητό με ελεγχόμενη ποσότητα λίπους και αλατιού. Κρατάμε την κατανάλωση των <<σκουπιδοτροφών>> μόνο ως εξαίρεση. Ενημερώνουμε ότι αυτές οι επιλογές θα πρέπει να γίνουν σεβαστές από όλους ανεξαρτήτως (παππούδες, γιαγιάδες, θείους κτλ), χαλώντας χατίρι στο παιδί που είναι φυσικό να θέλει να φάει τις <<σκουπιδοτροφές>> οι οποίες φτιάχτηκαν για να είναι νόστιμες.

Επιστροφή στην παράδοση λοιπόν…για να ηρεμήσουν και τα πνεύματα!