Πολύ συχνά γίνονται οι ερωτήσεις: <<Τώρα που είναι άρρωστο το παιδί μπορεί να τα τρώει όλα; Δεν πειράζει το αυγό και το ψάρι με την αντιβίωση;>>. Συνοπτικά η απάντηση είναι πως ΟΧΙ, κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης, με ή χωρίς λήψη αντιβίωσης, δεν μπορούμε να τα τρώμε όλα αλλά ΝΑΙ, μπορούμε να τρώμε ψάρι και αυγό αν δεν έχουμε κάποια γνωστή αλλεργία.
Αναλύοντάς τα αντίστροφα, το παιδί ή ο ενήλικας που έχει γνωστές τροφικές αλλεργίες, απαγορεύεται να λάβει αυτές τις τροφές είτε παίρνει είτε δεν παίρνει αντιβίωση. Αν πρόκειται για βρέφος που δεν έχει ξαναλάβει ψάρι ή αυγό ή κάποια άλλη τροφή, δεν θα τη δοκιμάσουμε πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας νόσου (είτε παίρνει αντιβίωση είτε όχι). Αυτό γίνεται γιατί αφενός ένα παιδί που πάσχει δεν μπορεί να συνεργαστεί ή να δείξει ενδιαφέρον για κάτι καινούριο, αφετέρου στα πλαίσια μιας παιδικής ασθένειας είναι πολύ πιθανή η εμφάνιση ενός εξανθήματος οπότε θα ήταν άδικο να ενοχοποιήσουμε ως αλλεργιογόνα μια τροφή και να την αποκλείσουμε από το διαιτολόγιο του παιδιού.
Επίσης, κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης, το γαστρεντερικό σύστημα του παιδιού μπορεί να δυσλειτουργεί, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η απορρόφηση κάποιων ουσιών και τροφές που σε φυσιολογικές συνθήκες δεν θα το ενοχλούσαν, κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης μπορούν να δράσουν ως αλλεργιογόνα. Συχνά αυτό παρατηρείται με τα διάφορα συντηρητικά και τις χρωστικές που εμπεριέχονται στις επεξεργασμένες τροφές (μπισκότα, χυμοί, γαριδάκια, πατατάκια κ.ά) για αυτό και πρέπει να αποφεύγονται σε μια λοίμωξη.
Κατά τη διάρκεια μια λοίμωξης, ειδικά αν λαμβάνει και αντιβίωση, το παιδί θα πρέπει να τρώει θρεπτικά και απλά, και για το λόγο ότι η ενέργεια του οργανισμού του και ιδιαίτερα του ήπατος, θα πρέπει να καταναλώνονται για την αντιμετώπιση της ίωσης και τον μεταβολισμό της αντιβίωσης και όχι για τη χώνεψη βαρέων γευμάτων όπως κοκκινιστά, τσιγαριστά, τηγανητά κ.ά.
Επιπρόσθετα, η απορρόφηση της αντιβίωσης μπορεί να μειωθεί από ορισμένες τροφές όπως τη σοκολάτα και τους όξινους χυμούς (ιδίως το γκρειπφρουτ), την ταυτόχρονη λήψη προβιοτικών (πρέπει να τα λαμβάνουμε με διαφορά τουλ. 1 ώρας), τη λήψη τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες (γιατί καθυστερεί η εκκένωση του στομάχου) και τη λήψη γαλακτοκομικών πλούσιων σε ασβέστιο ή συμπληρώματα ασβεστίου (αφορά όμως αντιβιώσεις της κατηγορίας των κινολονών που δεν χορηγούνται συχνά στα παιδιά), για αυτό και θα πρέπει να αποφεύγονται.
Τέλος, κατά τη διάρκεια λήψης μια αντιβίωσης καλό θα είναι το παιδί να καταναλώνει καθημερινά γιαούρτι (όχι χρωματιστά επιδόρπια γιαουρτιού με σοκολατένια μπιλάκια!!) ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία των φυσιολογικών μικροβίων του σώματος (έντερο, κόλπος). Για τον ίδιο σκοπό, θα βοηθήσει και η λήψη τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες [σπόροι ολικής άλεσης (ψωμί ολικής αλέσεως, καστανό ρύζι κλπ), ξηροί καρποί, φασόλια, φακές, μπρόκολο, αρακάς, μπανάνα κ.ά] μετά την ολοκλήρωση της αντιβίωσης καθώς δρουν ως τροφή για τα φυσιολογικά μικρόβια του εντέρου.
Συνοψίζοντας λοιπόν, σε ένα παιδί που νοσεί χορηγούμε θρεπτικά και απλά γεύματα (κοτοσούπα, ψαρόσουπα, κοτόπουλο ψητό, μπιφτέκι, τραχανά κ.ά), χωρίς βαρειές σάλτσες, τηγανητά, τσιγαριστά και επεξεργασμένες τροφές (σοκολάτα, αναψυκτικά, γαριδάκια κ.ά). Το ψάρι και το αυγό το αποφεύγουν μόνο όσοι έχουν γνωστή αλλεργία. Με τη λήψη αντιβίωσης χορηγούμε καθημερινά λευκό γιαούρτι. Δεν ξεχνάμε το νερό και την ανάπαυση κατ’ οίκον!
