Δέχομαι τις προάλλες ένα τηλεφώνημα από άγνωστο νούμερο, Παρασκευή απόγευμα τις ώρες που έχει κλείσει πια το ιατρείο και είμαι super market για τα εβδομαδιαία ψώνια. Είμαι ακριβώς στα ταμεία και βάζω τα ψώνια στις τσάντες, οπότε δεν μπορώ να διακόψω … εξ’ άλλου σε 2 λεπτά θα έχω ξεμπερδέψει και θα μπορώ να καλέσω πίσω. Σε 10΄΄ ξανακαλεί το ίδιο νούμερο … ε, σκέφτομαι για να επιμένουν τόσο, κάτι σοβαρό έχει συμβεί. Βάζοντας ταυτόχρονα ψώνια και πληρώνοντας και απαντώντας στις ερωτήσει του ταμία, απαντάω το τηλέφωνο: ‘’Έλα γιατρέ, το παιδί έχει βγάλει κάτι κοκκινίλες στα χέρια εδώ και 3 ημέρες, καλύτερα πάνε αλλά είπα τα δεις κι εσύ λίγο γιατί έρχεται Σαββατοκύριακο και με άγχωσε η πεθερά μου’’ … παύση …. μέχρι να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα (ποιος είναι αυτός που με καλούσε, για ποιο παιδί πρόκειται, πόσο χρονών είναι το παιδί, τι είδους εξανθήματα, τι άλλα συμπτώματα, να του πω ότι δεν μπορώ να δω το παιδί γιατί είναι πια κλειστό το ιατρείο, να στείλει φωτογραφία, να είναι θολή, να στείλει μια άλλη κτλ) μας πήρε κάμποση ώρα να συζητάμε … κλείνοντας το τηλέφωνο αναλογίστηκα πόσο χαώδη συζήτηση μόλις είχα ολοκληρώσει αλλά και πόσο σωστή αντιμετώπιση θα είχε προσφέρει αυτός ο γονιός στο παιδί του εάν είχαμε μιλήσει νωρίτερα όσο ήμουν στο ιατρείο, είχα τσεκάρει τον φάκελό του για να δω πχ. εάν πρόκειται για αλλεργικό παιδί και είχε περάσει από εκεί να το δω (όσο αντιπροσωπευτική κι αν είναι μια φωτογραφία, η ιατρική γίνεται δια ζώσης) ώστε να τους βοηθήσω όσο πιο σωστά γινόταν.  Κάπου εκεί  συνειδητοποίησα όμως ότι, μπορεί κάποιοι πραγματικά να μην γνωρίζουν, να μην έχουν διδαχτεί, να μην αντιλαμβάνονται πώς είναι ένα σωστό κι αποτελεσματικό τηλεφώνημα στον γιατρό τους (θα το επεκτείνω και προς κάθε άλλο επαγγελματία βέβαια).

Ο γενικός κανόνας λοιπόν είναι: λίγα λόγια και στοχευμένα.

Ας δούμε την ιστορία από την αρχή, από την άλλη πλευρά (του γιατρού): Ο κάθε γιατρός έχει ορίσει ένα συγκεκριμένο ωράριο εργασίας κατά το οποίο δεν κάνει καμία άλλη εργασία παρά να ασκεί την ιατρική. Έχει αφήσει εκτός αυτών των ωρών τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του και ασχολείται συγκεντρωμένος με την κλινική εξέταση των ασθενών, την απάντηση των τηλεφωνημάτων/ μηνυμάτων / email, τη συνταγογράφηση κτλ. Αυτό το ωράριο έχει οριστεί ανάλογα με τις αντοχές του γιατρού (άλλοι μπορούν να δουλεύουν ασταμάτητα 24 ωρες/24 ωρο, άλλοι μόνο 5ώρες κ.ό.κ.) και ανάλογα με τις λοιπές υποχρεώσεις (πχ φύλαξη παιδιών, εξωτερικές δουλειές, απόσταση ιατρείου από το σπίτι κτλ). Εκτός ωραρίου τώρα, ο γιατρός τρέχει να χωρέσει όλα τα υπόλοιπα – μετακινήσεις, οικογένεια, προσωπική ζωή, διάβασμα, ξεκούραση, δουλειές σπιτιού κτλ – όσα δηλαδή κάνουν πάνω κάτω κι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι. Τις στιγμές λοιπόν εκτός ωραρίου, το μυαλό είναι συγκεντρωμένο σε κάτι άλλο … για αυτό και όταν καλούμε τον γιατρό για να λάβουμε μια συμβουλή για κάτι τόσο σημαντικό όπως η υγεία, πρέπει να τον βοηθήσουμε εν συντομία να καταλάβει το επείγον πρόβλημά μας με όσο μεγαλύτερη σαφήνεια. Οπότε:

• Κατ’ αρχάς, εκτός ωραρίου λειτουργίας ιατρείου, καλούμε μόνο για τα επείγοντα (σπασμοί, αλλεργία, υψηλός πυρετός, σοβαρός τραυματισμός, δύσπνοια κτλ). Δεν καλούμε για να κλείσουμε ραντεβού, για να ρωτήσουμε για κάτι που ακούσαμε/σκεφτήκαμε και δεν θέλουμε να το ξεχάσουμε μέχρι το ραντεβού μας ή μέχρι να ξημερώσει η ημέρα και να ανοίξει το ιατρείο κτλ.

Παράδειγμα: ο γιατρός οδηγά για να πάει τα παιδιά του στο φροντιστήριο  – πρώτη κλήση – παράνομα και με άγχος μην τρακάρει την απαντά σύντομα σύντομα μήπως είναι κάτι επείγον – ‘’γιατρέ να κλείσουμε ένα ραντεβού’’ – μετά από λίγη ώρα επόμενη κλήση – πάλι παράνομα και με άγχος μην τρακάρει απαντά σύντομα σύντομα μήπως είναι κάτι επείγον – ‘’γιατρέ ήρθαμε στην πεθερά μου κι έχει φτιάξει ψάρι .. μπορώ να δώσω στο μωρό να δοκιμάσει’’ –  σε λίγη ώρα 3^η κλήση – είμαι σίγουρη η επόμενη σκέψη είναι να την απαντήσει σε λίγο που θα φτάσει στον προορισμό του γιατί δεν θα γλιτώσει το τρακάρσιμα. Αυτή η τρίτη κλήση όμως μπορεί να είναι οι σπασμοί, το νεογέννητο με τον γογγυσμό, το τραύμα, το έμφραγμα … το πραγματικά επείγον. Και θα μου πεις, τι φταίνε οι προηγούμενοι 2 που κάλεσαν στο ότι δεν απάντησε ο γιατρός την τρίτη κλήση την επείγουσα? Αν δεν είχαν γίνει οι προηγούμενες, μην επείγουσες κλήσεις, και στελνόταν ένα μήνυμα ή γίνονταν σε ώρες ιατρείου, ο γιατρός θα απαντούσε κατευθείαν την επείγουσα κλήση. Με τόσες διακοπές σε κάτι άλλο που έκανε (οδήγηση), δεν μπορούσε χρονικά να διακόψει και πάλι. Άρα, έμμεσα, τα μη επείγοντα τηλεφωνήματα επηρέασαν αυτόν που είχε πραγματική ανάγκη.

ΥΓ: Και εντός ωραρίου ιατρείου μπορεί ένας γιατρός να μην προλάβει να απαντήσει άμεσα μια κλήση, αλλά σε δεύτερο χρόνο θα το κάνει. Όλοι έχουν αναγνώριση κλήσης. Υπομονή.

• Όταν καλούμε τον γιατρό μας, είτε εντός είτε εκτός ωραρίου, πρέπει να είμαστε περιεκτικοί και στοχευμένοι στα λόγια μας για να καταλάβει όσο το δυνατό πιο εύκολα το ποιοι είμαστε και τι χρειαζόμαστε. Πολύ συχνά, ο ίδιος ο γονιός / ασθενής δεν έχει σχηματίσει στο μυαλό του ποια είναι πραγματικά η απορία του για την οποία καλεί τον γιατρό.

Παράδειγμα: Λέμε ‘’Καλησπέρα / Καλημέρα κτλ – είμαι η κ.Ασθενοπούλου που σας έφερα προ 2 εβδομάδων την κόρη μου Μαρία που είναι 6 ετών και είχε βρογχίτιδα. Μας είχατε δώσει αυτά και αυτά αλλά βλέπω πώς επιδεινώνεται, τι να κάνουμε?  Τηλεφωνήματα όπως: ‘’Γεια σας, είμαι η κυρία που έφερα εχθές το κοριτσάκι με τον βήχα’’(για τον γονιό είναι ένα το παιδί του που πήγε στον γιατρό, αλλά για τον γιατρό ήρθαν πολλά … πώς να τα ξεχωρίσει?)  ή ΄΄Γιατρέ, το παιδί έπεσε και χτύπησε’’ και στην ερώτηση από πού έπεσε και που χτύπησε η απάντηση να είναι ΄΄δεν ξέρω, δεν είμαι στο σπίτι, η γιαγιά του με πήρε τηλέφωνο και πάω τώρα από εκεί’’  κ.ό.κ , δημιουργούν ένα μικρό χάος στην επικοινωνία … και ας θυμόμαστε ότι ο διαθέσιμος χρόνος για κάθε τηλεφώνημα είναι περιορισμένος.

ΥΓ: Εννοείται ότι σε μια επείγουσα κατάσταση, ακόμα και ο πιο ψύχραιμος μπορεί να χάσει τα λόγια του, να καλέσει και να μιλά ασυνάρτητα. Και σε εμάς τους γιατρούς ,στα σεμινάρια πρώτων  βοηθειών μας είχαν ειδικό μάθημα για το πώς να καλούμε και να ζητάμε βοήθεια από το ΕΚΑΒ. Δεν είναι αυτονόητα κάποια πράγματα ενώ αν τα έχεις διδαχτεί, είναι πολύ πιθανόν να τα θυμηθείς και σε βοηθήσουν σε μια έκτακτη ανάγκη (αυτός είναι κι ο σκοπός της συγκεκριμένης ανάρτησης).

Συνοψίζοντας, όχι περιττά τηλέφωνα / μηνύματα / viber κτλ. Σεβασμός στις ώρες κοινής ησυχίας!  Επικοινωνούμε κατά βάση κατά τις ώρες λειτουργίας ιατρείου (όπου έχουμε γράψει το τηλέφωνο του γιατρού, γράφουμε και το ωράριο λειτουργίας του ιατρείου). Στο έκτακτο περιστατικό, που δεν μπορούμε να επιλύσουμε μόνοι μας ή θέτει τον ασθενή σε κίνδυνο, καλούμε άμεσα τον γιατρό μας και προσπαθούμε να είμαστε περιεκτικοί και στοχευμένοι στις περιγραφές μας, ώστε να μην γίνουν λάθη. Όπως λέει ο λαός … λίγα λόγια και σταράτα.